Over
het algemeen wordt het lijstje met één of meerdere afspraken wat iemand met
zichzelf maakt voor het komende jaar, of hoelang dit ook wordt volgehouden, pas
uitgesproken als de maand januari een feit is. Echter, ook kan het zijn dat de coming-out
al op oudejaarsavond plaatsvindt. Misschien omdat anderen ook gewoon open kaart durven
te spelen. Of wellicht om wat druk van de ketel te halen, aangezien de tijd zwaar
begint te wegen. Op deze oudejaarsavond zijn het immers nog maar enkele uren
tot de keiharde werkelijkheid van het nieuwe jaar aanvangt. Met een nieuw leven,
inclusief de voorgenomen voornemens, in het vooruitzicht, dus niet altijd leuk.
Nee,
een paar weken terug werd ik getriggerd om mijzelf deze vraag weer eens te
stellen. Wat de aanleiding hiervoor was weet ik niet meer. Eigenlijk denk ik
dat deze er überhaupt niet was. Het komt er op neer dat ik regelmatig over de
toekomst nadenk en mijzelf vragen stel. Wat zal deze mij brengen, hoe zit ik er
over een jaar bij, over twee jaar? Of over vijf weken? Belangrijke vragen
hierbij: wat maak ik er zelf van? Welke kansen grijp ik? Van stil zitten en van
wachten op het onverwachte wordt het leven ook niet beter, laat staan leuker. Goede
voornemens zal en wil ik het niet noemen, wel gewoon wensen uiten, noem het
plannetjes maken.
″En dan
is het alweer bijna 2017. Wat vliegt de tijd!″ Onlangs betrapte ik mijzelf op deze enigszins
oubollig klinkende uitspraak, waarmee ik erken onder de indruk te zijn van hoe
snel de jaren, maanden, weken, dagen en zelfs uren voorbijvliegen. Klaagde ik?
Volgens mij niet, dat zou overigens absurd zijn! Maar jammer is het wel! Is praten
over dit onderwerp een teken dat je ouder wordt? Misschien wel, misschien ook
niet. Ik kan mij herinneren dat ik als kind de tijd geheel anders beleefde. Wat
waren de dagen toen nog lang. Over de zomervakantie maar te zwijgen. Ooit zou
de tijd sneller gaan. Wist ik veel!
Na 31 hectische dagen eraan voorafgaand kan januari
waarschijnlijk wel worden ervaren als een oase van rust. Of als het zwarte gat
na een maand lang geleefd te zijn. December is immers compleet volgeboekt. Sinterklaas,
Kerst, kerstvakantie, oud en nieuw, inclusief alle voorbereidingen daartoe. En
dan zijn er ook nog eens de lijstjes waar men misschien over moet nadenken. Niet
die van de Top 2000, die staat toch wel vast. Wel van: de beste dit, de mooiste
dat, de belangrijkste zus, de lelijkste zo.
En dan
blijft er op 1 januari 2017 dus nog maar één
lijstje over. Dat met goede voornemens. De een heeft er vijf, iemand anders houdt
het bij één, twee of gewoon, net
als ik, niets. Wensen, plannetjes, doelstellingen, of hoe ik het ook mag noemen,
ik heb ze genoeg. Sommigen zelfs al heel concreet. Maar dat hou ik nog even mooi
voor mezelf.
Leuk geschreven! Je maakt mij wel nieuwsgierig!
BeantwoordenVerwijderen