Plagiaat

Beter goed gejat dan slecht bedacht. Die woorden beschrijven volledig waar het in dit geval om draait. Nadat ik had bedacht waarover ik wilde schrijven, kwam deze uitdrukking al vrij snel bovendrijven.

Inmiddels heb ik vaak en soms letterlijk teksten overgenomen. Laat ik maar open kaart spelen. Niet dat er nu een last van mijn schouders valt, want naar mijn idee gaat het hierbij absoluut niet om plagiaat. Zolang ik op mijn amateuristische niveau slechts schrijfsels van mijzelf nogmaals gebruik, blijf ik buiten dit schimmige gebied. Toch?

Wanneer ik bijvoorbeeld een blog heb geschreven met de intentie om deze online te verspreiden, doe ik dat natuurlijk alleen als ik ermee kan leven, mij er goed bij voel. Hoewel de ene tekst met meer gemak uit mijn hoofd rolt dan de andere, een eitje zal ik het schrijven never nooit noemen. Het daarna redigeren van het verhaaltje vreet ook nog heel wat tijd en energie. Na tig keer opnieuw de tekst lezen ziet het eindresultaat er vaak nogal anders uit.

Als ik tevreden ben met het eindresultaat, waarom zou ik deze dan niet mogen gebruiken voor een van de andere bestemmingen waar ik wel eens voor schrijf. Zo oneindig is mijn creativiteit niet. Noem het zoiets als twee vliegen in één klap. Of drie. Een enkele keer gebeurt dit zonder aanpassen van de tekst. Als ik een passend alternatief weet te bedenken zal ik nog wel de titel vervangen. Dit om nog enigszins een waan van originaliteit te geven. Maar het liefst gooi ik er wel een lik verf overheen. Een ander woordgebruik, een nieuwe opbouw en zo mogelijk een vervangende titel.

De beste dingen in het leven zijn gratis. Ook zo’n bekende wijsheid die op een specifiek moment kwam opzetten. Het was in de aanloop naar het 60-jarig huwelijksfeest van mijn ouders. Op de uitnodiging naar vrienden en familie hadden mijn ouders te kennen gegeven geen cadeaus te verwachten. Als kinderen wilden wij daarop inspelen door iets te doen met die beste dingen uit het leven. Aangezien ook mijn fantasie niet zo toereikend is als ik zou willen, zocht ik steun op het internet. Daarbij stuitte ik op een veelvoud van dergelijke zinnen, meestal ondersteund door leuke afbeeldingen. Inderdaad bleek maar weer dat lachen, knuffelen, familie, liefde, goede herinneringen en ook het hebben van vrienden helemaal gratis is.

Dit mondde uit in vier placemats voor mijn ouders. Met daarop de betreffende tekst, enkele daarbij behorende afbeeldingen en daaronder enkele foto’s van ons gezin. Een groot succes als ik kijk naar hun reactie en het nog steeds dagelijks gebruik ervan. Leuker had ik het zelf niet kunnen bedenken, dus toegegeven, beter goed gejat dan slecht bedacht. Wie ik daarmee voor het hoofd stoot weet ik eigenlijk niet en wat voor consequenties daaraan zouden kunnen hangen ook niet.

Toen ik onlangs dezelfde tekst inclusief afbeeldingen ook gebruikte voor een nieuwjaarswens, kreeg ik te horen dat die woorden, hoe treffend ook, inmiddels al wel heel oud zijn. Als diegenen dat wist, dan wisten anderen dat waarschijnlijk ook. Val ik even door de mand. Ergens was ik eigenlijk ook wel opgelucht. Was het jatten nu minder erg?