Spook

Enkele maanden terug werd het mij duidelijk. Ook ik was de klos. Of de kwaal er opeens was of al een tijdje bestond, maar geleidelijk aan duidelijker werd? Zeg het maar. Mijn ervaring is inmiddels dat als ik er niet op let, het er ook niet altijd is.

Een piep in mijn oren was mij niet onbekend. Vaak zat heb ik concerten bezocht en flink wat decibellen geïncasseerd, met de piepende naweeën als gevolg. Hoe dan ook, het suizen was nu chronisch. Dit was niet vreselijk hinderlijk, maar dus wel gewoon een feit. Slik!

Een audicien bezoeken leek mij een goed plan. Wie weet kon diegene mij adviseren of anderzijds helpen. Niet dus. Uit de hoortest bleek dat mijn gehoor relatief gezien nog prima was. Wel kon ik door de piep hoge tonen minder goed waarnemen. Omdat ik mijzelf met enige regelmaat licht in het hoofd voel bood de audicien aan om met een verwijzing voor mij een afspraak met een KNO-arts te maken. Zij zou deze verwijzing naar het ziekenhuis sturen en er werd vanzelf een afspraak gemaakt. Dit was dan ook te zien op Mijn Isala, mijn ziekenhuis-account.

Na enkele weken had ik nog niets gehoord, maar bij navraag bleek dat de audicien de verwijzing toch echt had verstuurd. Gewoon geduld hebben dus! Weer tig dagen later volgde een e-mail uit het ziekenhuis met een afspraak bij de KNO-afdeling. Een belletje was nodig, want 9:30 was echt te vroeg. Aan de andere kant van de telefoon was men verbaasd, want er stond helemaal geen afspraak om 9:30, ook niet onder mijn naam. Wat raar! Er was toch echt een e-mail verstuurd vanuit het ziekenhuis. Inderdaad heel apart, maar ik moest desondanks maar weer naar Schoonenberg bellen of het echt verstuurd was. Maar was er misschien een spook actief in Ziekenhuis Isala? Die e-mail komt toch ergens vandaan? Tegen beter weten in deed ik wat werd gevraagd.

Enkele dagen deed ik een nieuwe poging, maar was het hetzelfde liedje. Niks, nada, noppes wat op een afspraak leek. Zwaar gefrustreerd werd ook dat gesprek beëindigd. Even later word ik teruggebeld door een andere stem uit het ziekenhuis. Ja, het is gevonden hoor. Hoe dat kan? Men had gewoon even verder moeten kijken. Wat dat ook moge betekenen. De afspraak ging naar 10:30.

Toen ik mij onlangs bij de balie beneden meldde voor de afspraak kreeg krijg ik een déjà vu. Hoe heet u? Hoe laat was de afspraak? Ik zie niets. Ik weiger uiteraard terug te gaan. Het zal toch niet? Ook voor deze afspraak heb ik toch echt een e-mail ontvangen. Ook nu opperde ik dat er misschien een spook was. Bij de balie op de KNO-afdeling weet men zich even geen raad en desgevraagd heb ik ook geen bewijs van die ontvangen e-mails bij mij. Als ik het hele verhaal vertel en eindig met de suggestie dat er misschien een tweede dossier is onder mijn naam, moet ik toch maar even wachten.

De oplossing was gevonden. Er is inderdaad een tweede dossier aangemaakt. Wel mijn naam, maar een andere geboortedatum. De audicien had er 15 in plaats van 25 mei van gemaakt.