Boom

Natuurlijk ken ik het verhaal. Zo ook de betekenis die erachter schuilgaat, denk ik. Deze ontdekte ik via school, opvoeding en kerk. Maar mijn kerstbeleving, noem het interesse in het geheel, het gaat anno nu noch verder, noch dieper. Toeleven naar het kerstfeest is bij mij in feite niet meer dan het plannen wat en bij wie er wordt gegeten en wanneer mijn dochters bij mij zullen zijn.

Bovenstaande is uiteraard behoorlijk gechargeerd. Kerst zit net zo in mijn systeem als mijn verjaardag, Oud-en-nieuw en Koninginnedag… nee, koningsdag op 30… eeh… 27 april. Maar als ik al rond deze dagen een bijzondere gevoel heb, is het of het plezier om mijn allernaasten weer te zien of een misselijkheid van het vele eten.

Het jaarlijkse Sinterklaas zal ook een beperkende stempel drukken op het beleven van het Kerstfeest. Van mijn oudste zus, die in Italië woont, begreep ik dat daar de winkels al enkele maanden vooraf een kerstgevoel willen creëren. Volgens mij beginnen in Duitsland de kerstmarkten al in september te ontwaken. Of overdrijf ik? Gelukkig doen wij niet mee aan die gekte en liggen er in september gewoon pepernoten in de schappen.

Enkele kerstofielen zullen eigenwijs zijn, maar tot 6 december domineert Sinterklaas de Nederlandse commercie. Kinderen worden met tig reclames op televisie en nog meer folders gebrainwashed voor de komst van het voor hun raadselachtige fenomeen uit Spanje. Tot een jaar of drie geleden waren het de volwassenen die in het verlengde daarvan hun kinderen volgden. Maar sinds de discussie over de kleur van Piet werd aangezwengeld, hoe goed bedoeld ook, heeft het kinderfeest zijn onschuld verloren.

Maar goed, het ging over kerst. Mijn leven heeft overigens ruim een jaar geleden qua kerstbeleving een flinke switch gemaakt. Wat ik nooit had verwacht is toch gebeurd. Van een vriendin kreeg ik een kerstboom, een neppert. Inclusief lampjes, een piek en 1000 kerstballen. Het was die boom die tot nu toe ontbrak in mijn leven, waardoor ik nu een andere kerstbeleving heb. Hij is mooi en ook vrij groot volgens mij. Maar omdat ik de wereld vanuit een ander perspectief bekijk is een kerstboom bij mij al snel groot.

Drie weken geleden hebben in mijn meiden de boom opgetuigd. Maar net als vorige keer is hij niet ongeschonden gebleven. Waarbij ik alle schuld op mij zal moeten nemen. Misschien om te verdoezelen dat de boom nep is, hoort er een rieten mand om de voet heen geplaatst te worden. Vorig jaar hadden mijn meiden, als verrassing voor mij, de boom helemaal mooi opgetuigd, op die mand na. Ondanks het advies: ″doe dat nou volgend jaar, papa″, liet ik toch de boom optillen. Inderdaad, de gehele boom lag even later horizontaal. Dit jaar werd de boom weer door hen opgetuigd, inclusief mand. Nu waren de lichtjes spoorloos. Toen die de volgende dag alsnog werden gevonden, wilde ik ze toch graag in de boom laten hangen, ook al was de boom al geheel versierd. Wederom sloeg ik een advies van mijn dochters om er een jaartje mee te wachten in de wind. Op de grond was duidelijk dat de kerstballen van glas waren.

De boom is al afgetuigd. Ik kan niet wachten tot het volgende Kerstfeest!