Genuanceerd

De vraag was hoe het ondertussen met Welzorg was gesteld. Zij die verantwoordelijk zijn voor het onderhoud van oa. mijn rolstoel. Zou een vriend dit vragen, dan antwoordde ik: ″Mwàh, stelletje lapzwansen, want…. ″ Maar het was de Stentor, de regionale krant, die dit vroeg. Dus ik wilde iets genuanceerder uit de hoek komen, ook al blijven het lapzwansen.

Enkele maanden terug was geconstateerd dat het een chaos was bij deze club. Misschien omdat ik een positieve kijk probeer te hebben, of mijn rolstoel deed op dat moment gewoon wat ie moest doen, de storm aan kritiek was mij destijds ontgaan.

In het doolhof aan elektronica was overduidelijk iets niet in orde. Achter de knop bij mijn hoofd, waarmee ik de rolstoel mijn wil kan opleggen, was iets anders dan anders. Maar wat, waar, hoe? Zeg het maar! Vlak voor mijn zeilvakantie, werd door een monteur vuiligheid als veroorzaker vastgesteld. Een hogedrukspuit bracht wonderen en eerlijk is eerlijk, de rolstoel was weer braaf. Voorlopig dan, want enkele dagen later, op het eiland, begon de betreffende knop toch weer eigenwijs te worden. Ook was er ondertussen iets met mijn achterwielen. Mijn voorstel om kruipolie te gebruiken werd afgewezen. Gelijk met een nieuwe knop werden er ook twee nieuwe kogellagers besteld.

Waarschijnlijk bent ik een der laatste Mohikanen, maar enkele maanden terug op zaterdagochtend 10:00 werd er voor het eerst een door mij online besteld kledingstuk afgeleverd. Deze had ik de vorige avond om 22:45 besteld. Dus nog geen twaalf uur daarvoor. Des te opvallender is het dat het bestellen van onderdelen voor mijn rolstoel niet een klein beetje, maar aanzienlijk langer duurt. Vier weken! Kom op, we leven in 2016, of ben ik niet reëel?

Toen deze er uiteindelijk waren werd er een afspraak gemaakt om de rolstoel op te halen en deze aan het eind van de middag terug te brengen. Bij mij thuis repareren was nou eenmaal niet mogelijk, daarvoor begrip! Maar toen de dag van de reparatie was aangebroken, belde ik op om te vragen vanaf hoe laat ik mijn rolstoel kwijt zou zijn, zodat ik alvast op bed kon gaan liggen. Iets in mij zei mij dat er op dat moment een mogelijkheid bestond dat ik zou gaan imploderen

Allereerst kreeg ik als antwoord dat de rolstoel 's middags toch bij mij thuis gemaakt zou worden. Toen ontplofte ik al enigszins, want dat kon toch niet? De dame aan de lijn wist overduidelijk niet waar zij over sprak. Even later werd als excuus gebracht dat bij het inplannen een - sorry, sorry, sorry - foutje was gemaakt.

Nadat er even werd overlegd kwam de aap uit de mouw en bleek dat er geen monteur beschikbaar was. Aan mij werd opgebiecht dat er op dat moment nog maar 1 monteur in Zwolle actief was, met ziekte en overspannenheid als voornaamste oorzaak. Maar dat ging om monteurs uit andere regio’s en tja, die moeten wel vervangen worden! Blablabla… Een nieuwe afspraak maken was de enige optie. Hopelijk was het team dan weer wat groter, maar ze kon niks beloven.

De reparatie moet nog steeds plaatsvinden. Genuanceerd blijven is soms best wel lastig.