Dit kan geïnterpreteerd worden als dat ik mezelf naar
beneden haal. Er zitten op dat moment zo’n 60 mensen tegenover mij. Wat zullen
zij wel niet van mij denken. Hopelijk is het juryrapport al klaar! Achteraf kan
ik er om lachen. Er is waarschijnlijk niemand die het zich nog kan herinneren.
Er is wel degelijk een oorzaak dat ik die uitspraak
deed. Hoe kom ik er anders aan? Drie dagen daarvoor was ik bij een concert van
Bökkers. Wie? Een band à la Normaal, dialectrock las ik ergens. Daar houd ik
het maar op. In de nasleep van dit feest keek ik op YouTube filmpjes, van Bökkers,
ook van Normaal. En daar schaam ik mij niet voor! Het statement betreffende ‘boerenlul’
zat in mijn hoofd, muurvast.
Een maand geleden ontving ik een e-mail:
Beste Eva,
Eliane en Geert Jan,
Misschien
hebben jullie wel eens van de Shakingtreeaward gehoord. Een prijs vernoemd naar
Niels Schuddeboom. Een ervaringsdeskundige, die met zijn onmisbare kijk op de
zorg en zijn vermogen tot het stellen van vragen en het benoemen van
systeemfouten, de zorg goed kon ‘opschudden. Niels is december 2017 overleden,
het is aan anderen om ’aan de boom te blijven schudden’.
……
Wij hebben als
jury het genoegen om jullie mee te delen dat jullie genomineerd zijn voor de
shakingtreeaward 2018. De prijs wordt uitgereikt in een inhoudelijke
inspirerende bijeenkomst op het ministerie van VWS in Den Haag.
……
Het bericht moest tien seconden landen, voordat ik tegen
mijn laptop brulde: "Dòe nòr-mààl! Ìk? Waar heb ik dat nou weer aan
verdiend? Natuurlijk is zoiets enorm fijn om te horen. Sterker nog, ik voelde
mij vereerd, maar was nog meer verbaasd. Ik doe niets bijzonders, hoor! Er zijn
genoeg mensen die eerder in aanmerking zouden moeten komen.
Die maandagmiddag was ik met enkele naasten om mij
heen in die zaal in Den Haag. Wel gek, hoor! Daar zat ik dan, mijzelf nog
steeds afvragend wat ik hier deed.
Als de
genomineerden worden geïntroduceerd, ben ik als laatste en kan me dus nog even
voorbereiden. Meestal zit ik niet verlegen om woorden bij mezelf voorstellen. Nu
een beetje. Zal ik mijn verbazing uiten? Ik doe genoeg, achter mijn laptop en
buiten de deur, maar voor mij zijn dat slechts leuke en eveneens zinvolle tijdsbestedingen.
Ook zingt die ene zin over de boerenlul nog steeds in mijn kop. Vandaar dat die
er op het ’moment suprème’ totaal ondoordacht uitschiet.
Het
was een mooie dag! Met indrukwekkende mensen en idem verhalen. Dat de award aan
Eva werd uitgereikt was meer dan terecht. Een helaas mag ik niet in mijn mond nemen.
Terugkijkend, die dag maakte de hulphond van Eliane de
meeste indruk. Terwijl zij zichzelf voorstelde aan alle aanwezigen, probeert
haar beste vriend alle aandacht van haar op te eisen. Wat irritant, dacht ik
nog. Maar dat beest waarschuwde haar dat er een epileptische aanval aanstaande
was. Wat niet veel later ook gebeurde.
Niet normaal, wat bijzonder!
Wauw wat een eer om genomineerd te worden en zijn!
BeantwoordenVerwijderenToch gaaf dat je genomineerd was Geert. Ik vind dat je het zeker wel verdiend hebt. Velen zouden in jouw situatie niet zo actief en positief in het leven staan als jij. Daarom alle hulde voor jou vriend!!
BeantwoordenVerwijderenGeert, van harte gefeliciteerd ook al kreeg je niet de hoofdprijs. Haal jezelf niet zo naar beneden, je doet een boel en dus ondanks alle trammelant ben je erg actief. Fijn dat je schrijft zodat veel mensen van je belevenissen kunnen genieten. Alleen al een nominatie is een prestatie!!
BeantwoordenVerwijderenMooi om te lezen. En die band daar heb ik wel eens van gehoord hahaha. Ga zo door!!!
BeantwoordenVerwijderen