zaterdag 2 april 2022

Begrip

De avond waarop ik zo’n twee jaar moest wachten, verliep anders dan verwacht. Dat wat bijzaak zou moeten zijn speelde bijna een hoofdrol. Frustraties die ik aanvankelijk nog kon voorkomen, haalden mij later die avond weer in.

Begin maart mocht ik weer eens naar een concert in Hedon. Met een vriend ging ik naar Rick de Leeuw. Wie? In de jaren ‘80 en ‘90 de zanger van de Tröckener Kecks, maar nu met eigen band optredend. Het concert zou plaatsvinden op 7 mei 2020, maar werd verschoven, verschoven, verschoven, naar onlangs. Het vooruitzicht was behalve leuk, ook een beetje raar en een soort spannend. Maar bovenal, deze kans liet ik niet glippen.

De aanvang was 20:00, de taxi was voor 19:00 besteld. Maar als deze er om 19:15 nog niet is en ik al lichtelijk gespannen raak, krijg ik na bellen te horen dat er vertraging is. De taxi staat nu voor 19:55 gepland. Pislink uit ik mijn ongenoegen. Op dat moment is mijn avond naar de klote!

Via een e-mail, enkele dagen daarvoor, informeerde het taxibedrijf mij over de huidige hectische situatie waarin men verkeert. Personeel tekort, corona, gedoe. Daarvoor natuurlijk alle begrip. Maar op dat moment dus even niet. Don’t blame the messenger, ik weet het. Graag zou ik daarom een verklaring van het taxibedrijf zelf krijgen voor deze vertraging. Even later hoorde ik over een hartaanval bij een chauffeur en dat er in allerijl vervanging moest komen. Daar mag ik natuurlijk niet over mopperen! Overmacht, domme pech. Wel vervelend, sneu voor het concert.

Op 9292 zie ik dat een stadsbus richting Hedon over 10 minuten vertrekt. Nog snel app ik die vriend of hij mij straks bij de betreffende bushalte wil opwachten. Gelukkig had ik mijn jas al aan, dus kon gelijk naar buiten. Toen de bus arriveerde en ik naar binnen rolde, ging mijn telefoon. Over 5 minuten zou de taxi voor mijn appartement staan. Hij mocht ons we l bij de bushalte ophalen en bij Hedon afzetten. Dat werd waarschijnlijk niet verstaan .

Al met al waren we ruim op tijd en hadden een erg leuk concert. Na afloop bel ik voor de zekerheid naar het taxibedrijf om te controleren of mijn terugreis nog steeds geboekt stond. Omdat ik de heenreis niet had gebruikt, zou men kunnen denken dat ik ook niet terug hoefde. Maar dat was nog in orde: 22:45, van daar naar huis.

Om 23:10 word ik gebeld: of ik, vanwege eerder die avond, nog met een taxi naar huis moet. Mijn reactie laat zich raden. Het zou echter nog wel een tijdje duren kreeg ik te horen. Tegen 23.40 zat ik in de taxi en de betreffende chauffeur dat dit lange wachten van zojuist eigenlijk helemaal niet nodig was geweest. ‘Op dit moment staan er ook genoeg collega’s met taxi’s bij het NS Station te blauwbekken. Niemand is dus bereid om een rolstoeltaxi te besturen.’ Kennelijk is dit niet populair. Als ik vraag hoe het met de chauffeur is afgelopen, blijkt dat er eergisteren een collega onwel was geworden, maar dat hij morgen weer naar huis mag.

Ben ik voorgelogen? Moet ik begrip hebben? Eenmaal thuis begin ik te zingen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten