dinsdag 24 juni 2014

IJdeltuit

Uiteraard gepaard gaande met een flinke knipoog van mij, ben ik hem toch enorm dankbaar! Johan Cruijff had gelijk, toen hij al filosoferend de mensheid een nieuw inzicht gaf en daarmee de wereld wakker schudde. Ik werd er zelfstandiger en sterker door en daardoor zelfverzekerder. Het inzicht, dat ieder nadeel zo zijn voordeel ‘heb’, herbergt meer levensvisie dan men zo zou verwachten. Voor alle duidelijkheid: het gaat verder dan de korting die ik krijg als ik naar het theater ga. Don Cruijff heeft mij leren relativeren, anders naar het leven doen kijken.

Vermoedelijk is aan de hiervoor genoemde Cruijffiaanse uitspraak een andere zienswijze gerelateerd. Deskundigen raakten ervan overtuigd dat ieder voordeel ook wel eens een nadeel zou kunnen hebben. Wederom kan ik mij hierin herkennen. Bijvoorbeeld, onlangs was het een tijdje mooi weer en warm, soms heel warm. Maar mooi weer doet een mens goed en ook ik fleur daarvan op. Zodra het zonnetje schijnt en het kwik in ieder geval een bepaalde hoogte heeft bereikt, voel ik mij bevrijd en keert de spontaniteit terug. Ik hoef bij het verlaten van mijn huis geen jas meer aan te (laten) trekken. Ik ben vrij!

Zoals bijna iedereen wil ook ik met een warme dag in het vooruitzicht graag een korte aanhebben. Echter, de lange broek die ik doorgaans aan heb, verdoezeld het dragen van steunkousen en een urinekatheter. Om deze zomaar aan de buitenwereld te tonen gaat mij wat ver. Het aantrekken van steunkousen kan ik nog achterwege laten. Onmisbaar is het plastic zakje, dat normaalgesproken aan mijn onderbeen wordt vastgemaakt. Om tegemoet te komen aan mijn wens van een korte broek zal deze naar het bovenbeen moeten worden verhuisd.

Ook mij is ijdelheid niet vreemd. Een korte broek vergt even omschakelen. Al is het alleen maar omdat ik dan kleur moet gaan bekennen, oftewel mijn redelijk paarse benen moet gaan tonen. Dit als gevolg van een slechte doorbloeding, maar charmante, beige steunkousen onder een korte broek, no way! Dat ik een extra onderkin heb en ook rond mijn middel flink aan de maat ben, zou ik liever ook anders zien. Maar op een of andere manier heb ik daar minder moeite mee en trekt dat minder bekijks dan gezellig paarse pootjes. De wens tot leuke, een beetje stoere slippers heb ik dan ook maar laten schieten.

Omdat het dragen van een baard weer helemaal hip is, schijnt het aantal baardtransplantaties toe te nemen. Het komt voor dat mannen een redelijk vermogen betalen om maar met een leuke baard voor de dag te kunnen komen. Hoezo decadent, het is ronduit belachelijk! Bestreed je geld toch aan wat zinnigers.

Dat het jammer is om niet gezegend zijn met een mooie baardgroei, daar kan ik over meepraten. Ooit probeerde ik stoere bakkebaarden te kweken, maar na een paar dagen moest ik erkennen een gespleten persoonlijkheid te hebben, in ieder geval qua haargroei. Waar ik vòòr mijn ene oor een redelijk mooi tapijtje had, was er bij het andere oor nauwelijks wat te zien. Een baard of een snor heb ik trouwens nooit overwogen.

Voordeel, nadeel, ieder heeft zijn deel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten