De zomervakantie is begonnen voor schoolgaand Zwolle. Susanna en Rosa hebben nu voor het eerst allebei zeven weken vrij. De eerste teleurstelling die Rosa onlangs moest verwerken was dat er vanaf volgend jaar nog maar zes weken zomervakantie zijn voor leerlingen in het middelbaar onderwijs. Maar goed, en òf er vakantie gevierd wordt! De dames zullen meer buiten Zwolle zijn dan thuis. Er wordt veelvuldig gekampeerd. Met mama en Hennie in Frankrijk, met mijn familie in Lemele en met de beide opa’s en oma’s in Sellingen. Er is een mooie situatie dat de grootouders het zeer goed met elkaar kunnen vinden. Zij nemen de meiden op sleeptouw, terwijl mama nog aan het werk is en papa in Parijs verblijft.
Het gekke
is dat voor het nieuwe schooljaar de schoolboeken alweer besteld zijn. Dat is
één van die bewijzen dat het leven alsmaar doorrolt. Susanna’s schooljaar was
op dat moment nog niet afgerond en Rosa had de eindmusical nog niet uitgevoerd.
De betreffende lesboeken zullen aan het eind van de zomervakantie thuis worden
afgeleverd en dan kan het kaften gaan beginnen. Dat deed ik in 1982 en de jaren
daarna en dit zal tegenwoordig nog steeds gedaan worden. Althans, dat dacht ik
twee jaar geleden toen Susanna aanstalten maakte om het middelbaar onderwijs te
betreden. Uiteraard had ik mij in de tussenliggende jaren niet bezig gehouden met deze
vanzelfsprekendheid.
Het
weekend voordat de deuren van Gymnasium Celeanum zich officieel voor haar
openden had Susanna haar boeken bij zich. En enkele rollen kaftpapier. Of ik
haar wilde helpen door uit te leggen hoe het moest! Uiteraard, gezellig, wat
leuk dat zij dit vraagt. Maar nog geen tien minuten later was ik uit deze
romantische droom weer back-on-earth.
Probeer maar eens duidelijk te maken hoe er gekaft dient te worden, zonder
handen te gebruiken. Of het klopt weet ik eigenlijk niet, maar in mijn
herinnering was ik een groot deel van de dag bezig met de origami om de boeken
te beschermen. Susanna was na een paar boeken klaar, want voor de overige
boeken had zij kant-en-klare rekbare kaften. Zelden zoiets innovatiefs gezien.
Rosa gaat
nu dus ook beginnen aan een nieuwe fase in haar bestaan. Met onder andere Engels,
Frans, wiskunde, geschiedenis, biologie en scheikunde. Maar ook met nieuwe
vriendinnen en allerlei levenslessen. Overigens hoeft Rosa nog minder te gaan kaften
dan Susanna. Voor een aantal schoolvakken hebben de lesboeken een digitale vorm
aangenomen, verzameld in een door de ouders aan te schaffen iPad.
Waarschijnlijk
is er door veel ouders voorgelezen uit het prachtige ‘Jij bent de liefste’ van Hans en Monique Hagen. Nu mijn kleine
meiden groot zijn, moet ik weer aan het boek denken, aan het volgende gedicht:
one-two-three
ja is yes
nee is no
en tellen gaat zo
one-two-three is
1-2-3
een hond is a dog
een kat is a cat
en this is iets anders dan that
this is a
dog
and that
is a cat
een boek is a book
en een tas is a bag
engels is gek
ik heb een boek in mijn bek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten